Hervormde Gemeente Waarder

Heidelberger catechismus,
Zondag 14

Psalm 51:1-7, Lukas 1:30-35, Hebreeën 4:14-16

Jezus is gekomen

We zijn in het 2e deel van de catechismus: over de verlossing. Uiteraard komt Jezus dan te sprake. Dan gaat het over:

Zijn naturen (zondag 5 en 6),
Zijn ambten (zondag 13),
Zijn namen (zondag 11 en 13) en over
Zijn staten (zondag 14 t/m 19).

De levensgang van Jezus kent twee staten: Zijn lijden (zondag 14 t/m 16) en Zijn verheerlijking (zondag 17 t/m 19). In Zijn lijden zien we Zijn liefde (Hij voor mij). In Zijn verheerlijking Zijn rijkdom (wij met Hem).

Zijn lijden begint met het komen van Jezus:

1. tot mij

De eniggeboren Zoon van God: daarmee wordt Zijn geboorte van eeuwigheid bedoeld. Maar nu gaat het over Zijn geboorte in Bethlehem. Gods Zoon wordt mens in deze wereld, die in het boze ligt. De ziel van Jezus lijdt onder de zonden die Hij ziet, hoort, aanvoelt. 

Waarom heeft Hij Zich dat laten aandoen? De gelovige mag weten: omdat Hij mij zo liefhad dat Hij daar doorheen naar mij toe wilde komen. Wat een liefde schittert in deze verlossing. Dat verdiept mijn zondekennis en schaamte. Het verrijkt mijn dankbaarheid om Zijn beeld gelijk te mogen worden.

2. als Middelaar

Jezus werd ontvangen van de Heilige Geest en geboren uit de maagd Maria. Dat lijkt onmogelijk, zeker in onze tijd. Maar het heeft nut! Voorbeeld van het schuilen achter een paaltje. Het paaltje moet net zo groot zijn als je zelf bent, anders kun je niet schuilen. Wij zijn zondaren vanaf onze ontvangenis. (Psalm 51:7) De erfzonde van Adam. Gods toorn richt zich op ons vanaf onze ontvangenis. Daarom hebben wij een Middelaar nodig achter Wie we helemaal kunnen schuilen. Die vanaf Zijn ontvangenis heilig is. Dat is Jezus! (Lucas 1:35). 

Het geloof eigen zich de erfzonde toe. Wie niet de zonde van Adam wil aanvaarden kan ook niet de gerechtigheid van Jezus ontvangen. Die wil en moet voor zichzelf staan bij God. Dat is rampzalig. Kom tot de Middelaar Jezus! Dat verdiept de zondekennis tot op mij ontvangenis toe. Het verrijkt mijn dankbaarheid om elke dag van mijn leven Hem te dienen. 

3. met medelijden

Hij is ons in alles gelijk geweest. Honger, slaap, dorst, verdriet, angst, verlating door God. Zo is Hij verzocht geweest. In de woestijn, in Gethsemané, bij Lazarus’ graf, op Golgotha, in de Godverlatenheid. Maar zonder zonde!

Dat kan men van mij niet zeggen. In verzoeking zondig ik zo vaak. Ik geef toe aan mijn lichamelijke verlangens, ik geef op als ik angstig ben, ik word moedeloos in verdriet, driftig als ik getreiterd word, biddeloos als ik me verlaten voel. Maar Jezus was in dit alles zonder zonde.

Zo is Hij mijn Middelaar! En: zo kan Hij mij te hulp komen als medelijdende Hogepriester. Als een dokter die ook zelf kanker heeft gehad. Laten we met vrijmoedigheid tot Hem toegaan. Hij weet te hulp te komen op Zijn tijd. In elk geval zo, dat mijn geloof niet bezwijkt. Wat een verlossing. Dat verdiept mijn zondekennis, ik schaam me diep. Het verrijkt mijn dankbaarheid om Zijn beeld gelijk te worden.

Vragen om te bespreken of te overdenken:

1. Hoe verrijkt de prediking over Jezus maagdelijke ontvangenis en geboorte uw geloof?
2. Hoe verdiept het de kennis van onze zonde en de schaamte erover?
4. Waarin hebben we nog veel te leren om Jezus’ beeld gelijkvormig te worden? 
5. Hoe ziet u in Jezus’ menswording Zijn liefde schitteren?