Hervormde Gemeente Waarder

Heidelberger catechismus,
Zondag 16 vraag en antwoord 44

Mattheus 26:36-46 en 1 Petrus 3:18-20

In Jezus' lijden schittert Zijn liefde

en zijn vele weldaden te vinden. Zo ook in Zijn nederdaling ter hel.   

1. Verlating

De uitleg van de Reformatie is: dat ziet op Zijn zielelijden door al het lijden heen. Met name aan het kruis: Van God verlaten. Juist op het moment dat Hij zo zwaar leed onder de vloek en toorn. En dat als Zoon van deze Vader. 

In Getsemané zag Jezus dit voor Zich. Mattheus 26:36-46) Hij werd droevig en zee beangst. Zijn ziel was geheel bedroefd tot de dood toe (Psalm 42). Alles in Hem deinsde terug voor deze brandende tunnel. Maar Hij ging door. Biddend en worstelend. 

Twee lijnen hieruit: voor wie onbekeerd is: hoe erg als we dan rustig verdergaan. Jezus kijkt ons aan en vermaant ons: weet je wel hoe erg dat is? Ontwaak toch!

Voor wie in Jezus is: zo lief heeft Hij ons gehad! Door zulk een liefde zijn wij verlost. Ik voor u. Wat is mijn gebrek aan wederliefde schrijnend en zondig. Wat geeft het verlangen Hem te volgen, waarheen dan ook.

2. Aanvechting

Dan gaat het over aanvechtingen in antw 44. Die komen van de duivel. Die heeft meerdere manier om ons aan te vallen: verzoeking, vervolging,  verleiding en aanvechting. Aanvechting is de influistering: het kan toch niet (meer) voor je, stop maar met bidden en hopen. Daarvoor kan de duivel je zondekennis gebruiken, de verberging van Gods aangezicht, of de uitverkiezing. 

Twee reacties zijn er dan: de eerste is om te denken, nou ja dan maar zonder genade verder leven. Wat zijn we dan bedwelmd. Ontwaak toch! De andere reactie is: ongerustheid, angst, schrik. Stel je voor dat het waar zou zijn: geen heil voor mij. Het zou verdiend zijn….

3. Vertroosting

In Jezus’ nederdaling ter hel ligt troost. Hij weet wat aanvechting is. Hij is er Zelf in geweest, nog veel dieper dan wij. Hij ontmoet er ons en legt de hand op ons in de crisis van aanvechting en zegt: Ik ga verder, tot het einde toe van de Godverlatenheid. Ik voor u. en u mag terug. Terug naar Gods Vaderhart, terug naar eeuwige vrede. Dat is wat! 

Maar wil Jezus dat ook mij geven? Luther heeft het over roofvogels van aanvechting. Die het musje van het geloof opjagen. En het musje vlucht in een spleet van de rotsen. Zo drijft de aanvechting de gelovigen in de spleten van Gods beloften. Van Zijn verbond. Van de (kinder)doop. In en door mijn hoogste aanvechtingen. 

De uitleg van de Vroege Kerk is: Jezus is na Zijn sterven neergedaald ter hel. In de zin van I Petrus 3:18-20. In de gevangenis (hel) waren de duivel en de geesten van de verdoemden. Ze hoopten dat satan Jezus ten val zou brengen. Maar Jezus is als Overwinnaar gestorven. En toen met Zijn geest in de hel verschenen om Zich als Overwinnaar te prediken. Satan heeft verloren, definitief. Jezus is Overwinnaar. En al de Zijnen met Hem. 

Vragen om te bespreken of te overdenken:

1. Hoe kunnen we proberen te voorkomen dat we Jezus’ liefde gewoon en vanzelfsprekend gaan vinden? 
2. Hebt u het meest last van verzoeking, vervolging, verleiding of aanvechting? Wat doet u ertegen?
3. Kent  u/jij persoonlijk (momenten van) aanvechtingen? Waardoor komen die?
4. Herkent u troost die er in Jezus is en in de beloften is in tijden van aanvechtingen? 
5. wat vindt u van de uitleg van de Vroege kerk van dit geloofsartikel?