Hervormde Gemeente Waarder

Heidelberger catechismus,
Zondag 17 vraag en antwoord 45b

Efeze 2:1-6, Colossenzen 3:1-5

Wat nut ons de opstanding van Christus? Ten tweede dat ook wij door Zijn kracht worden opgewekt tot een nieuw leven.

1. met Hem opgewekt

Soms gaan mensen een ander leven leiden. Na een wilde jeugd een nette man of vader geworden.

Nieuw leven is iets anders. Efeze 2:1,5,6 De gelovigen waren dood in zonden en misdaden, onder de duivel, kinderen des toorns. Maar God heeft ons levend gemaakt met Christus. Dus: Jezus leeft weer. Maar op een heel andere manier dan voor Pasen. Toen leefde Hij onder de vloek, onder de toorn van God, op weg naar het kruis. Maar nu leeft Hij onder Gods gunst, onder een open hemel, op weg naar de heerlijkheid. 

Wie gelooft is met Jezus opgewekt. Wat van Jezus geldt, geldt ook van mij. Ik leef niet meer onder Gods toorn, op weg naar de hel, maar ik leef nu onder Gods gunst, met een verzoend God, op weg naar de hemel. Om van te duizelen. Wie ik van nature was en wat ik nu ben. Aan de andere kant van de tunnel eruit gehaald. 

Wat zouden allen die geloven verzekerd kunnen en mogen en moeten zijn. Verwonderd en dankbaar. Een klein geloof kan het niet opvangen, snoert de zak dicht. Een groot geloof mag ontvangen wat het Woord zegt en zo rijk en verzekerd leven. Hoe is het mogelijk! Maar God, rijk in barmhartigheid en door Zijn grote liefde (Efeze 2:4) 

Zo leer ik wat verlost zijn is. Hoe vast en zeker en heerlijk. Dat leert mij dankbaar zijn: Hij is alles waard. Dat leert mij mijn zonde zien: wat komt Hij veel aan mij tekort.  Ontferm U!

Een leven dat veranderd is, is niet dus ook nieuw. Nieuw wordt het als je merkt: met alles wat ik verander blijf ik onder Gods toorn. O Jezus, gena, gena. 

2. door Hem veranderd

De kern van het nieuwe leven is dus: dankbaarheid, zekerheid, verwondering.  Dat sap behaagt de Heere. Colossenzen 3:1,5 zegt dan ‘Indien gij met Christus opgewekt zijt, doodt dan uw leden die op de aarde zijn.’

Een oproep. Want je kunt niet in 2 legers tegelijk vechten! Dus: vecht nooit meer aan satans kant. Weg met hoererij, kwade begeerten en hebzucht. Zowel in uitingen ervan, als in de opwellingen van het hart. Doodt deze leden. Leden dat is: ledematen. Zo lief zijn ze ons, zo’n pijn doet het om ze af te binden en te laten afsterven. Maar dat staat er: doodt ze, knel de toevoerlijnen af. Wat kijken we, lezen we, bespreken we? Dat doet zeer. Toch staat er niet: sluit ze op, maar: doodt ze. Al zijn ze ons zo lief als ons rechteroog. Het kan ….door de kracht van Christus’ opstanding. (Filippenzen 3:10)

Zou dat verschil zijn tussen een ander leven en een nieuw leven? Een ander leven kan wel wat zonden koesteren, een nieuw leven wil ze kwijt, allemaal en helemaal. Vanuit het nieuwe leven komt een ander leven. Ander leven is geen voorwaarde voor een nieuw leven. 

Met Jezus gekruisigd. Met Jezus opgewekt. Met Jezus in de hemel gezet. Met Jezus geopenbaard in heerlijkheid. Zo vast ligt het behoud van de gelovigen!

Vragen om te bespreken of te overdenken:

1. Wanneer is een ander leven ook een nieuw leven? En wanneer niet?
2. Hoe kan een gelovige de volheid van het nieuwe leven zoveel mogelijk gaan beseffen?
3. Hoe kan iemand met Christus opgewekt worden?
4. Hoe kunnen we (meer) ernst maken met de oproep: ”Doodt dan uw leden die op de aarde zijn”? 
5. Een ander leven is geen voorwaarde maar vrucht van het nieuwe leven. Kunt u dat uitleggen aan iemand anders?