09 mei 2020
Opnieuw heb ik enkele dingen op een rijtje gezet waar u en jullie naar ik hoop winst mee kunnen doen.
Vanuit de gemeente kreeg ik een Bijbeltekst aangereikt. Weliswaar minder bekend, maar wel heel toepasselijk in de huidige situatie. Het is I Thessalonicenzen 2:17 “Maar wij, broeders, van u beroofd geweest zijnde voor een klein ogenblik tijd, naar het aangezicht, niet naar het hart, hebben ons te overvloediger benaarstigd, om uw aangezicht te zien, met grote begeerte.” Vanuit de pastorie geldt dat verlangen in elk geval.
Het is een heel Bijbels woord: volhouden. In de Bijbel meestal volharden genoemd. Daar zit dan in dat het een volhouden is terwijl er druk op staat, er tegenwind is zogezegd. Dan is het niet zo gemakkelijk en helemaal niet vanzelfsprekend om vol te houden.
Dat geldt in deze tijd wel heel sterk. In meerdere opzichten. We moeten volhouden. Ook al zijn er enkele versoepelingen gekomen. Maar bv. de bekende 1,5 meter afstand regel is gebleven. En dus moeten we niet met groepjes bij elkaar staan en voorzichtig zijn met op bezoek gaan. En hoe langer het duurt hoe moeilijker het wordt. Volhouden, volharden dus.
We moeten volhouden. Om de kerkdiensten te blijven volgen. Alleen, samen of als gezin thuis (of op andere plaatsen). Onlangs was ik zelf in de gelegenheid om een dienst rechtstreeks mee te volgen op zondagavond. Ik kon er de aandacht goed bijhouden, maar zoals met alle dingen: een eerste keer is alles nog nieuw voor je, na verloop van tijd kan het taaier worden. En: wij hebben geen jong gezin of gezin met pubers meer. Mijn gebed is dat alle ouders en gezinnen de genade krijgen om hierin trouw te blijven. Dat kan heel wat vragen van ouders (én knderen). Dus ook in dit opzicht geldt: volhouden, volharden.
We moeten volhouden. In het allerheiligst geloof. In geloven, hopen en liefhebben. Mattheus 24:13 zegt het niet voor niets: ”Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden”. Tegen de stroom van verdrukking en beproevingen in. Het geloof blijven beoefenen en voeden in het gebed, God blijven liefhebben al beproeft Hij ons, en blijven hopen al is er zoveel dat vrees aanjaagt. Tot het einde toe: het einde van de tijden, het einde van ons leven. Met deze volharding staat of valt alles, zelfs onze zaligheid. Wat is het rijk dat er dan ook woorden in de Bijbel staan die aangeven dat onze volharding gewaarborgd is door Jezus’ voorbidding en bewaring. “Maar Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoudt” (Lucas 22:32a).
We hebben nu 4 woensdagavonddiensten gehad nav. het coronavirus. Ik zet de belangrijkste lessen even onder elkaar:
Psalm 60 (Biddag 11 maart). Gij hebt…. God beschikt alle dingen. Om ons onszelf te laten doorzoeken en onze (verborgen, goedgeprate) zonden te belijden. Om ons afhankelijkheid te leren. Het zijn bazuinstoten en plagen die aangeven dat Jezus komende is. En er komt een tijd dat geldt: “…….en zij bekerden zich niet”
Psalm 91 (25 maart). Wat een Schuilplaats. Bodem van Gods raad, dak van Gods trouw, muren van Zijn beloften en één open zijde: de deur Jezus. Wie daar is, is in de Schaduw. Van Jezus, Die hangt tussen Gods toorn en ons in. In de schaduw is de angel eruit: is alle lijden beproeving geworden, ons ten goede. Opdat wij ons leren verootmoedigen. Opdat wij Zijn beloften leren verstaan.
Jesaja 26:8-10. (22 april) Straf is naar verdienste voor wie het gedaan heeft. Gerichten zijn getemperd, treffen allen en op bekering gericht. Gelovigen zullen temeer begeren naar God en Zijn gedachtenis. Laten we bidden dat anderen gerechtigheid leren. Leren dat God God is en wij mens, schepsel. Het ergste is als gelden zal: als ons genade (uitredding) wordt bewezen, zelfs dan leren wij nog geen gerechtigheid.
Lucas 21 (6 mei). Verschrikking: rampen, verleiding en vervolging. Wees erop voorbereid. Verlossing: door de Verlosser, Jezus. Gelovigen zijn verzoend, maar nog niet (geheel) verlost. Temidden van vrees en angst rondom, mogen ware gelovigen verwachting hebben en oefenen. Laten zij zich niet laten bezwaren door een roes, of door aardse bezigheden, maar uitzien naar de dag der verlossing.
Vanuit de gemeente kreeg ik een gedicht aangereikt , met name over de kerkdiensten in deze tijd. Hartelijk dank daarvoor en we laten het hieronder volgen.
ZIJN WONING
De dominee beklimt de kansel,
geen gekuch en geen bewegen,
en in een stille, lege kerk
spreekt hij 't votum en de zegen.
Het is verdrietig om te zien
dat die Godgewijde klanken
van prediking en orgelspel
klinken tegen lege banken...
Ja, we missen de ontmoeting,
samenzijn is ons verlangen...
Maar in onze kamers thuis
mogen wij Gods Woord ontvangen!
Door de video-uitzending
zijn we samen tóch verbonden;
en God (oneindig groot!), Hij is
niet aan tijd of plaats gebonden!
Kunnen wij niet naar Zijn woning?
Hij zoekt woning in ons midden!
Geeft Zijn zegen in het luisteren,
luistert als wij samen bidden...!
"De HEERE Zélf zij u genadig,
Zijn bescherming toegebeden:
Zijn aangezicht licht over u
en Hij geve u Zijn vrede!"
Amen
Marita van Steensel-Kraamer
22 april 2020
Bron: https://hervormdwaarder.nl/nieuws+en+overdenking/11580/Corona:-Bericht-uit-de-pastorie-(5).html